طرح های نیمچه فرهنگی

دوستي پيشنهاد داد امسال آجيل نخريم. دوستي گفت هزينه خريد آجيل يا قسمتي از آنرا به نيازمندان اختصاص بدهيم. دوست ديگري گفت اين مطلب را با اس ام اس به دوستان ديگر خبر بدهيم و در نهايت دوستي از بنده خواست آنرا به زباني خودماني در دنياي مجازي منتشر كنم تا برد بيشتري در جامعه پيدا كند.

محمد صادق خلج: سلام هموطن. به زباني ساده مينويسم . به همان زباني كه در كوچه و خيابان با همديگر حرف ميزنيم ... خلج در ادامه مطلب ارسالي خود به بولتن نيوز نوشته است: خوشبختانه موضوع نخريدن آجيل و تنقلات غير ضروري اين روزها به صورتي فراگير در جامعه مطرح شده و اين مسئله پاسخي مثبت در سطح جامعه به همراه داشته است. اما لابلاي صحبت هاي مردم گاهي آدرس هاي غلط هم از طرف كساني كه منافع خود را در خطر ميبينند و يا هر آبي را گل آلود ميكنند تا شايد ماهي مناسبي به دام اندازند ديده ميشود كه همين موضوع باعث شد تا اين نوشتار را خطاب به هم وطنانم بنويسيم .
حدود 20 روز قبل بنده و همكارانم در بيمارستان آيت الله كاشاني شهركرد با يك تضاد عجيب روبرو شديم . تضادي كه به شكل روزمره براي همه ما اتفاق مي افتد . شايد ندانيد كه دومين روستاي پلكاني ايران در استان چهارمحال و بختياري قرار گرفته است . روستاي دوردست و دورافتاده با حداقل امكانات در محيط طبيعي خشن و وحشي با زمستانهاي پر برف و سرماي گاهاً تا 30 درجه زير صفر.
متاسفانه تعداد زيادي از خانه هاي اين روستا در آتش سوزي اوايل فصل سرما از بين رفته يا آسيب جدي ديدند و مردم زمستان سرد و وحشي منطقه را در اقامتگاه هاي موقت به سر ميبرند. درست مانند آن چيزي كه در ورزقان و اهر وجود دارد .

تضاد فكري ما اين بود: خبري از بازسازي روستاي سر آقاسيد كوهرنگ در اخبار و متعاقب آن خبر گران شدن بي رويه آجيل.

مثل همه ما هم مدتي به صحبت در اين موضوعات مشغول شديم و اينكه چرا دلال ها انقدر بي باكانه و وقيحانه هر كاري دوست دارند انجام مي دهند . اينكه با اضافه سود آجيل كه در جيب دلالان ميرود چند روستا را ميتوان بازسازي نمود . اينكه در اين گير و دار گراني ميتوان چند صد هزار تومان هزينه عيد را كاست و در جاي ضروري تري خرج كرد و ....

دوستي پيشنهاد داد امسال آجيل نخريم . دوستي گفت هزينه خريد آجيل يا قسمتي از آنرا به نيازمندان اختصاص بدهيم . دوست ديگري گفت اين مطلب را با اس ام اس به دوستان ديگر خبر بدهيم و در نهايت دوستي از بنده خواست آنرا به زباني خودماني در دنياي مجازي منتشر كنم تا برد بيشتري در جامعه پيدا كند . متني به زبان كوچه و بازار تهيه شد و از طريق گروه هاي اينترنتي پر بيننده توزيع شد. تقريباً عمده همان متني كه در سايتهاي مختلف مشاهده ميشود .

خوشبختانه تعدادي از مديران سايت ها و گروه هاي دنياي مجازي لبيك گفته و مطلب را منتشر نمودند و متعاقب آن به طرق مختلف اطلاع رساني عمومي توسط خود مردم عزيز انجام شد . كار به آنجا رسيد كه دولت هم واكنش نشان داد ( كه البته بنده آنرا كامل و كافي نميدانم ) و بالا رفتن قيمت آجيل متوقف و حتي كاهش آن نيز به وقوع پيوست .

در اين چند روز كه اين موضوع و بازخورد آنرا پيگيري ميكنيم ، گاهي نكاتي ميبينيم كه نيازمند توضيح مسئله است و در ادامه به اختصار پاره اي از اين موضوعات بيان ميگردد .


1) چرا آجيل؟ اين سوالي پر تكرار بود و جوابهاي زيادي دارد كه اغلب از طرق ساير هم ميهنان داده شده است . آجيل انتخاب شد چون ضروري نيست و ميشود هزينه يك امر غير ضروري را بدون آنكه ضرري خاص به زندگي افراد وارد شود به امر مهم ديگري اختصاص داد. طبيعتاً نخريدن برنج يا مرغ يا ميوه فراخواني بي ثمر بود . البته همان موارد هم جاي بحث و كار دارد . كه اگر موضوع آجيل نتيجه بخش باشد مي توانيم در امور مهمتر هم اقدام كنيم


2) چه كسي (جرياني / سرپرستي / ... ) پشت اين قضيه است؟
باور كنيد همانطوريكه در ابتداي نامه اوليه هم نوشتيم اين مسئله نه سياسي است و نه سمت و سوي خاصي دارد و نه قصد اتهام زني و محاكمه كسي را دارد. تصور لرزيدن كودكان و زنان و مردان در سرماي شديد داخل چادر ، تصور در آغوش كشيدن احشام براي يخ نزدن در سوز و سرماي شبانه ( كه شايد در تصور بسياري نگنجد )، تصور نگاه هاي پر حسرت كودكان به ويترين مغازه ها ، تصور نداشتن يك لباس ساده و ارزان نو در ابتداي سال، تصور كيلومترها راه رفتن در يخ و برف براي رسيدن به مدرسه با كفش لاستيكي سوراخ و تصوراتي از اين دست در كنار تصور ميلياردها تومان پول بي زبان و بادآورده با قهقهه مستانه دلالان ، تصور نكبتِ فكري زالو صفتاني كه حتي به جان مردم هم رحم نميكنند و تصور اينكه منشا اين كوه هاي پول "خودِ ما" هستيم تمام انگيزه ما بود براي اين كار .

3) سود اين فراخوان چيست؟
تا همين جا هم اين كار فوايد بسياري داشته است . عكس العمل دولت .جلوگيري از افزايش روزانه قيمت تنقلات كه اگر اينگونه نبود چه بسا شب عيد قيمت پسته به 100هزار تومان هم ميرسيد . كاهش قيمت كه تا همين الان هم ملموس است . زنگ خطر براي دلالان ... . درصورت ادامه آن وضعيت ، براي خريدن 100 هزار تومان ( قيمت واقعي ) آجيل بايد 400 هزار تومان پرداخت ميكرديم .

الان بايد 200هزار تومان پرداخت كنيم . تا همين جاي كار هم اگر 15 ميليون خانواده 200 هزار تومان اضافه پرداخت داشتند رقمي سرسام آور را شاهد بوديم كه البته هنوز هم به قيمتهاي واقعي نرسيديم. روي ديگر اين جريان هم اين است كه بياييم اختلاف اين هزينه را در جايي ضروري خرج كنيم . در زندگي خودمان يا اطرافيانمان يا نيازمندان آبرومندي كه اين روزها نيازمندتر از گذشته هستند . ميتوانيم لباس براي فزندانمان بخريم . ميتوانيم ديني يا قسطي عقب افتاده را تاديه كنيم . ميتوانيم يك تبلت كوچك براي نوجوانمان بخريم .ميتوانيم به كودكان فاميل عيدي بدهيم . ميتوانيم يك شب همه فاميل را به شام دعوت كنيم ...

يك نفر در همين روزها به بنده گفت : خدا خيرتان بدهد . من مانده بودم چطور نخريدن آجيل را به دليل نداشتن پول كافي به خانواده ام توضيح بدهم ، نوشتار شما را نشان دادم و كمي صحبت كرديم و گفتم پول آجيل و تنقلات غير ضروري عيد هزينه فلان مورد ضروري زندگيمان ميشود و در اين فراخوان هم شركت ميكنيم و همه خانواده پذيرفتند و جانم خلاص شد . ما ميگوييم اگر فقط يك مورد اينگونه اتفاق افتاده باشد كه آبروي آبروداري خريده شده باشد اين كار با تمام زحماتش ارزش دارد.

اگر 1 ميليون خانواده اختلاف قيمت 200 هزار توماني آجيل شب عيد خود را كه ناشي از اين فراخوانها و همت عامه مردم در انتشار آن بوده است براي بازسازي اهر و ورزقان خرج كنند مشكل آن منطقه كاملاً مرتفع خواهد شد. و يك نكته بسيار مهم هم اينكه مسلماً سود حاصل از اين سودجويي بلافاصله بعد از عيد در مسير يك سودجويي ديگر به كار گرفته و هر بار فربه تر و فربه تر ميشد .

4) مردم شركت ميكنند؟ مردم جمع من و تو و ديگريست. هر كسي بايد اول از خودش شروع كند . جامعه آينه ماست . اگر زشتي ميبينيم "خود شكن ... آيينه شكستن خطاست" . اگر دلالي ميتواند اينگونه رفتار كند، شهامتش را از خود ما گرفته است . در اين اوضاع و احوال خود ما هم بي تقصير نيستيم . بالاخره از يك جايي بايد شروع كرد. چه جايي بهتر از اينجا . مگر نه اينكه عيد روز خانه تكاني دل هاست . روز نزديكي دل هاست . روز صله رحم و رفع كدورت و زنگار از زندگي هاست . چه كاري قشنگتر از اينكه "لبخند را عيدي بدهيم".

مگر نه اينكه هر سال همزمان با لحظه تحويل سال دعا ميكنيم : يا مقلب القلوب والابصار / يا محول الحول و الاحوال / يا مدبر الليل و النهار / حول حالنا الي احسن الحال// چه جايي بهتر از اينجا كه حالمان را به احسن الحال تبديل كنيم.

5) آيا كشاورز آسيب ميبيند؟ اصولاً عمده كشاورزان پس از برداشت محصول آن را ميفروشند .اگر كشاورزي هم به قصد افزايش بي رويه قيمت محصول خود را انبار نموده اقدامي ناپسند انجام داده است . صد البته چون توليد كننده وابستگي كامل به بازار مصرف دارد موافق هيجاناتي كه در آيتده بازار را به خطر مي اندازد نيست و كشاورزان نيز از اين مقوله مستثني تيستند . در ضمن مطمئناً سود اين كار در جيب دلال خواهد بود نه كشاورز.

6) ميتوان عيد را بدون آجيل يا تنقلات آنچناني برگزار نمود. نبودن يا ساده بودن ظرف آجيل دليل مناسبي براي كم شدن صله رحم نيست. حتي به نظر ما كاهش هزينه هاي برگزاري عيد سبب افزايش رفت و آمد خواهد بود.

در پايان بر خود لازم ميدانيم از تمام هموطنان خوب و بزرگوار كه به شكل جدي ياريگر اين فراخوان هستند تشكر و قدرداني نماييم، اميد است كه خداوند منان خيري و بركتي وافر در اين اقدام قرار دهد.

منبع